Noord-Brabant

’s Hertogenbosch: Het Noordbrabants Museum

Kunst en maatschappij uit verleden en heden
Het Noordbrabants Museum is ook al een museum met een lange geschiedenis. Het ontstond in 1836 uit het Provinciaal Genootschap van Kunsten en Wetenschappen . Toch kreeg het museum pas honderdvijftig jaar later een gebouw op stand aan de Verwerstraat. Oorspronkelijk was dit een tehuis / werkplaats voor een soort mannelijke begijnen die wollen lakens weefden en verfden (vandaar Verwer/ verven/ straat).
Eind 16e-eeuw werd het pand een Jezuïetenklooster, Na de verovering door de ‘staatse troepen’ in 1629, werd het katholicisme verboden en kwam hier het gouvernementspaleis. In 1768 werd dit herbouwd door Pieter de Swart die bijvoorbeeld ook het Haagse Paleis Lange Voorhout ontwierp, het huidige Escher museum. Hoewel dit gebouw groter is, zie je ook wel overeenkomsten in de strakke gevel verdeling met een versierd timpanon, de driehoek bij de dakgoot.

Lees verder »

Noord-Brabant

Eindhoven, Van Abbemuseum

Moderne en hedendaagse Kunst, en / of antropologie?
In het Van Abbe kun je de kunst van de 20^steen 21^ste eeuw zien. Het is net als het Kröller Müller Museum voor de Tweede Wereldoorlog door een particuliere verzamelaar gesticht. In 1936 gaf de tabaksfabrikant Henri Van Abbe opdracht voor een weinig opvallend gebouw voor zijn eigen kunstcollectie. Alleen het torentje boven de ingang valt op. Begin deze eeuw werd aan de achterkant van het oude gebouw een groot nieuw deel toegevoegd. Het ligt er mooi in de elleboog van de Dommel, de rivier die door Eindhoven loopt.

Lees verder »

Noord-Brabant

Tilburg: Museum De Pont

Kijken met een geheugen
Het Museum De Pont is ontstaan uit het legaat van de Mercedes importeur Jan De Pont (1915-1987). De erfgenamen besloten daarmee een stichting voor moderne kunst op te richten. Nadat bleek dat in de boedel ook een oude wolspinnerij in Tilburg zat, werd besloten de toekomstige collectie in dit gebouw onder te brengen. Benthem Crouwel Architecten maakten een prachtig museum van het industrieel erfgoed. Ze respecteerden op een slimme manier het verleden: de dakconstructie met bovenlichten die iedereen meteen opviel, bleef bestaan en de oude ‘wol-hokken’ werden kleine tentoonstellingsruimtes. Soms zie je rails waar de karren op reden, nog door de vloer lopen. Zo is het een robuust museum geworden, geen malligheid, geen opsmuk, dat straalt De Pont uit.

Lees verder »